Şüphesiz gönlümüze yar olmuş Anadolu’nun bütün şehirleri aziz ve kutsaldır. Hepsi birbirinden kıymetli yar gibidir. Cümle varlığımız bu aşk üzere inşa edilmiş bir toplumuz biz.
Lakin sonradan bu ülkeye dahil olmuş bir sevgili vardır ki o başka güzeldir. Kendine has dili, muhteşem doğası, eşsiz mutfağı ve yiğit insanları ile gökyüzünün en parlak yıldızı gibi bu ülkenin ufkunda hep ışıldar.
Orada doğduğum ve büyüdüğüm için demiyorum bunu. Okuduklarım, yaşadıklarım ve biriktirdiklerime sırtını yaslayan pejmürde bir yazar ve şair olarak söylüyorum bunu. Bu ülkenin bir ferdi olmak meşakket ister lakin doyumsuz bir hazdır. Ama Hatay’ lı olmak başka bir hazdır. Bir daha dünyaya gelecek olsam yine Hatay’da hayata merhaba demek isterdim.
Güneş bu topraklarda aşkla doğar. Tohum başını topraktan bir türkü olarak çıkarır ve dilden dile yayılır. Denizi aşk mavisi, yeşili hasret kokar. Toprağı saf altın, suyu ceylanların içmeye indiği kutsal pınar, nehri dünyanın tek tersine akan yeryüzünün en asi çocuğu gibidir.
Bu ülkenin kurtuluş savaşın da ilk kurşunu Hatay atar. Barışta ise birlikte yaşamanın dünyaya örnek olan tek şehri olur. Ezan, çan ve hazan sadece bu şehirde bir arada birlikte insanca yankılanır ve gönüllere su serper.
Anadolu’nun tek ermeni köyünü bağrında bütün ayrıştırıcı zihniyetlere rağmen aşkla saklar ve sever. Vakıflı’dan Anadolu’ya bir portakal likörü kim kokar Hatay. Hatay kardeşliktir, Hatay uzun bir havanın cümle zulme ve ihanete tey tey çektiği kardeşlik halayının başıdır. Mezeleri gibi çeşit çeşit güzelliğin boy verdiği aleme yaşamanın “ bir orman gibi kardeşçesine” olduğunu haykıran tek şehirdir.
Hatay Mustafa Kemal’in namus mevzusu. Anadolu’nun güneyindeki uç beği ve namusunun nöbetçi kulesidir. Sonradan Anadolu’ ya dahil olması bu Hatay’a hiçbir şey kaybettirmez, kaybettirmediği gibi aksine çok büyük bir onur olarak künyesine yazılması gereken gerçek olarak algılanmalıdır. Anadolu’nun kurtuluş cenginde ilk kurşunu atacak kadar yiğit olan bir şehrin siyasi sebeplerle sonradan Anadolu’ya katılmasını ve Hatay’ı zayıf halka olarak algılamak Anadula’ya ihanettir.
Jeopolitik konumu açısından Hatay hep ağır bedeller ödeyen büyük Anadolu aşkının yiğit Mecnu’nudur. Savaşta yiğit barışta ipek gibi sarıp sarmalayan ve hiç şikayet etmeden kendini Anadolu aşkına adamış bir deli aşıktır.
Son yaşanan siyasi olaylarda İdlip düşerse Hatay düşer kıyaslaması Hatay’ın gönlünü yaralayan bir söylemdir. Aşığının gönlünü kanatması Anadolu’ya hiç yakışmadı yakışmayacak. Suriye iç savaşının yaşanmaya başladığı tarihten itibaren en büyük bedeli Hatay ödemiştir ödemeye de devam etmektedir. Üstünde demir kanatlı kuşlar uçtu sabahlara kadar lakin Hatay yılmadı. Küçücük kızları uyurken yatağında vuruldu duruşunu bozmadı Hatay. Göğsünde bombalar patladı hastaneye koştu Hatay. Kanını, canını, ekmeğini böldü Hatay. Devletinin her kararına saygı duydu ve arkasında durdu Hatay.
Bölgede savaşan bir çok yiğidi olan biri olarak hep olaylardan medyadan önce haberi olan bir insandım. Çünkü orada burnunu silip okuma yazma öğrettiğim yiğitlerim canlarını ortaya koyarak sorgusuz sualsiz ateş hattına gitmeyi bir namus meselesi saydılar. Kimi yaralandı kimi şehit oldu. Kiminin alnından öpüp vedalaşmak düştü payıma. Buna rağmen ne Hatay ne de Anadolu’nun yiğitleri bir an gözünü kırpmadan ölüme yürümekten çekinmediler çekinmeyecekler. Çünkü onlar adanmış bir ömrün aşk neferleridir.
Bir şehir düşünün ki içinden acı acı bağırarak geçen ambulanslarla uykuları bölünen ve gecenin bir yarısında sınıra, hastanelere koşan. Birbirini arayarak çok fazla ambulans sesi var hayırdır ne oluyor diye sorgu sual edip ağlayarak dostlarının kapına dayansın. Biz bunları yaşadık on yılı aşkın bir sürede ama aşkımızdan hiç taviz vermedik, vermeyeceğiz. Çünkü bizde Anadolu Ferhat’ı gölgede bırakan Şirin’den daha sevgilidir.
Bir şehir düşünün ki yıllardır devlet başka illerden insanları buraya taşıyarak Hatay’ı diğer illerden gelen canlarımızla iskan politikası uygulayarak ve teşvik ederek Hatay’ı Anadolu’laştırmaya çalıştırmış. Oysa ki Hatay hep Anadolu idi hep Anadolu’nun bir parçası idi. Bağrında bir çok alevi, kürt, Hıristiyan ve dahi Ermeni insanımızı barındırmasına rağmen Hatay hep Anadolu’nun en büyük aşığı olarak dimdik ayakta durmuş Mustafa Kemal’in izinden gitmiştir. İnançlarına saygısı devletine bağlılığı ile hep bu ülkenin göz bebeği olmuş bir şehirdir.
Dünya siyasi tarihi nasıl gelişir neler olur, Suriye olayları nasıl son bulur bilmiyorum. Lakin emperyalist güçlerin Orta Doğu’dan başlatarak sürdürdükleri kirli oyunun asıl hedefinin Anadolu olduğunu anlamamak ahmaklıktır. Ve bu oyunun karşısına yiğitçe dikilen en hatırı sayılır neferin Hatay olduğunu anlamamak daha büyük bir ahmaklıktır.
Hatay ne bu savaşa inandı ne de şimdiki sahte barışa Hatay sadece Anadolu’ya inandı. Hatay bilir ki Rus ile yapılan antlaşma suya yazılan yazı gibidir. Hatay bilir ki günü geldiğinde Anadolu aşkına dimdik ayakta durmak gerekir. Ve yine Hatay bilir ki toprak kan isteyende nefer olmak ona yakışır. Barış istendiğinde ise ağzında bir zeytin dalı ile göklerde süzülen bir güvercin olmak yine ona yakışır.
Değil İdlip bütün orta doğu düşse Hatay’ın Anadolu bağı kopmaz, kopmayacaktır. Bu yaklaşım ve söylemler şehri derinden üzmektedir bilinmesini isteriz. Hatay Anadolu’nun gevşek halkası, yumuşak karnı değil aksine en yiğit sevdalısıdır. Bir Hatay’lı olarak bilinmesini isterim ki biz Anadolu’nun herhangi bir uzvu değil bizatihi tam kalbiyiz.
Göçer’im ez cümlem.
Cümle cihan düşse düşmez HATAY…
MUSA GÖÇER
